W dzielnicy Rione Monti, kierując się w stronę via Cavour i via di San Francesco Paola trafić można na strome, marmurowe schody, które pnąc się nad ruchliwą ulicą nikną pod murami pięknego pałacu, zwanego Casa dei Borgia (w rzeczywistości dom ten należał do rodu Margani). Kierując się nimi na sam szczyt wychodzimy po drugiej stronie budynku na urokliwy skwerek z bazyliką San Pietro In Vincoli (św. Pawła w okowach). Dla Chrześcijan jest to niewątpliwie jeden z najważniejszych kościołów rzymskich. Według przekazów historycznych klasztor ufundowała Eudoksja, żona cesarza Waleriana III. Wykopaliska archeologiczne potwierdzają, że już w III wieku stała tu świątynia chrześcijańska. Powstała, aby zachować i chronić relikwie, jakimi były kajdany, w które, według tradycji, miał być skuty św. Piotr, podczas swojej obecności w Jerozolimie.

Legenda mówi, że gdy położono je obok łańcuchów, które więziły świętego w rzymskim Więzieniu Mamertyńskim obie relikwie stopiły się nierozerwalnie w jedną. Chrześcijanie wierzą, że w tym miejscu uleczyć można ludzi opętanych przez złe moce.

Co ciekawe sama architektura wnętrza nie utraciła swojego paleochrześcijańskiego charakteru , o czym zaświadczyć mogą kolumnady łączące główną nawę z bocznymi oraz duża, pusta przestrzeń pośrodku. Wnętrze kościoła kryje kilka perełek sztuki sakralnej, w tym grobowiec Mikołaja z Kuzy (filozofa i teologa) , bizantyjską mozaikę pochodzącą z VII wieku, z ciekawym i niespotykanym przedstawieniem postaci św. Sebastiana, który pokazany jest tu w szatach i z długą brodą. pod głównym ołtarzem znajduje się główna relikwia kościoła, urna z łańcuchem św. Piotra. Jednak główną atrakcją dla turystów z całego świata jest rzeźba wykonana przez Michała Anioła, przedstawiająca Mojżesza. To jedno z bardziej znanych dzieł renesansowego mistrza jest częścią większego projektu architektonicznego, jakim byla budowa grobowca papieża Juliusza II della Rovere.

Początkowo projekt zakładał stworzenie wielkiego mauzoleum mieszczącego się w bazylice św. Piotra na Watykanie, z 40 postaciami wyrzeźbionymi przez Michała Anioła. Prace ruszyły pod koniec 1514 roku, ale szybka śmierć Juliusza II, wstąpienie na trop papieski Leona X – Medyceusza zahamowały pracę. Buonarroti wrócił do Florencji by poświecić się pracy nad kaplicą Medicich. Koniec końców udało zrealizować się jedynie niewielki fragment wcześniejszego planu. Michelangelo jest twórcą potężnej i majestatycznej postaci Mojżesza tuż po powrocie z góry Synaj. Rzeźba pokazuje wielki gniew budzący się w przywódcy Ludu Izraelskiego. Najprawdopodobniej również boczne figury Racheli i Lei są jego autorstwa. Pozostałe rzeźby i elementy dekoracyjne są wykonane przez uczniów wielkiego mistrza. Wychodząc z kościoła warto skręcić w prawo. Pnie się tu śliczna uliczka o swojsko brzmiącej nazwie Monte Polacco. Stąd, również schodami można szybko wrócić do głównej drogi.