Piazza Navona to najpiękniejszy plac Rzymu, samo serce tętniącego miasta. Jest to niewątpliwie obowiązkowy punkt spacerów. Romantyczne knajpki, uliczni grajkowie i nieustające tłumy turystów są dzisiaj nieodłącznym elementem pejzażu. Początek historii tego miejsca sięga czasów starożytnych, tu rozciągał się wyludniony teren poświęcony Marsowi, bogu Wojny, tak zwane Pole Marsowe. W 86 r. na życzenie cesarza Domicjana rozpoczęto budowę Stadionu na 30 tysięcy widzów (zwanego od jego imienia Stadionem Domicjana). Pozostałością, widoczną do dzisiaj, jest owalny kształt zabudowy placu, który niemal całkowicie pokrywa się z powierzchnią toru wyścigowego dla konnych rydwanów. Nazwa placu pochodzi najprawdopodobniej od zniekształconego zwrotu włoskiego In Agone, pochodzącego z greckiego Agon – zawody.
W połowie XV wieku, za czasów Sykstusa IV, władze miasta przeniosły tutaj targ miejski, który wcześniej znajdował się na Kapitolu. Kupcy sprzedawali w tym miejscu swoje towary, aż do połowy XIX wieku. Do dzisiaj, w grudniu, odbywa się tu bożonarodzeniowy targ, znana atrakcja turystyczna.
Założenia urbanistyczne zaczęto zmieniać na życzenie papieża Innocentego X Pamphilj, który postanowił przenieść tu swój pałac rodzinny. Prace powierzył wielkiemu architektowi Francesco Borrominiemu, który był odpowiedzialny za rozbudowę Palazzo Pamphilj (obecnie mieści się tu siedziba ambasady Brazylii przy Watykanie) oraz przebudowę kościoła sant’Agnese in Agone (nowa zabudowa kościelna powstała w miejscu kaplicy z VI wieku). Miejsce to związane jest z kultem świętej, bowiem legenda mówi, że na Stadionie Domicjana swoje życie, podczas pogromu Chrześcijan, oddała św. Agnieszka.
Centralną bryłą, wznoszącą się majestatycznie na środku placu jest dzieło kolejnego wielkiego artysty rzymskiego, Giovanni’ego Lorenzo Berniniego, Fontana dei Quattro Fiumi (fontanna czterech rzek), powstała w 1651 roku. Zbudowana została by wyeksponować starożytny obelisk egipski, pochodzący z ruin cyrku Maksencjusza. Na końcach placu znajdują się dwie mniejsze fontanny, obie projektu Giacoma della Porta. Pierwszą z nich jest fontana del Moro (Fontanna Maura), z centralną postacią Etiopczyka, wyrzeźbioną przez Berniniego. Druga, zwana fontana del Nettuno poświęcona jest Neptunowi. Głównej postaci (dodanej tu w 1878 roku) towarzyszą morskie nimfy.
