Łuk Konstantyna jest ostatnim wzniesionym łukiem triumfalnym starożytnego Rzymu i jednym z ostatnich wielkich dzieł architektury starorzymskiej. Późniejsze plany architektoniczne będą nosić już ślady sztuki wczesnochrześcijańskiej i stracą swą antyczną jednorodność. Łuk wzniesiono w latach 312-315 z woli Senatu i Ludu Rzymskiego, w 10 rocznicę panowania cesarza Konstantyna, dla upamiętnienia jego zwycięstwa nad Maksencjuszem. Swoim wyglądem budowla nawiązuje do kształtu Łuku Septymiusza Sewera, który wznosi się po dziś dzień na Forum Romanum.
Łuk położony był na drodze Via Triumphalis, która zaraz za nim łączyła się z najważniejszym traktem, Via Sacra (Świętą Drogą), po której maszerowały zwycięskie wojska rzymskie. Obok Łuku Konstantyna znajdowała się Meta Sudana, według tradycji miejsce, gdzie Gladiatorzy myli się po walkach, odbywających się w Koloseum. Stojąc po stronie amfiteatru po dziś dzień można zauważyć pozostałości tego miejsca, stożkowe fundamenty budowli.
Budowla ma 25,7 m szerokości i 21,0 m wysokości. Grubość murów jest niebagatelna, wynosi 7,4 m. Łuk ma konstrukcję trójprzęsłową.
Budowla ma 25,7 m szerokości i 21,0 m wysokości. Grubość murów jest niebagatelna, wynosi 7,4 m. Łuk ma konstrukcję trójprzęsłową. Prześwity przedzielone są czterema kolumnami w porządku korynckim. Powyżej, w attyce, podziwiać można posągi symbolizujące kolejne plemiona podbite przez Trajana (są one starsze niż całość i pochodzą z czasów jego panowania). Pomiędzy postaciami widnieją płaskorzeźby pochodzące z niezachowanego Łuku Marka Aureliusza, ich powstanie datuje się na 170-180 rok. Przedstawiają kolejno: Aureliusza przyjmującego hołd po zwycięstwie w wojnach naddunajskich, przekazanie władzy wybranemu wasalowi, scenę nagradzania żołnierzy oraz składanie ofiary bogom.
Nad bocznymi przelotami umieszczono po dwa medaliony pochodzące z czasów Hadriana. Po stronie południowej ukazane są sceny związane z polowaniem: wyjazd na polowanie, składanie ofiary Silvanusowi i Dianie oraz scenę polowania na niedźwiedzia. Po stronie północnej przedstawione są sceny z polowania na niedźwiedzia i lwa, składanie ofiar Apolinowi oraz Herkulesowi. W przelocie bramy głównej, na ścianach bocznych, umieszczone zostały płaskorzeźby batalistyczne pochodzące z Bazyliki Ulpia z Forum Trajana. Pozostałe płaskorzeźby zdobiące łuk wykonane zostały w czasie panowania Konstantyna. Fryzy umieszczone pod medalionami, opasujące boczne przęsła łuku przedstawiają historię wojny z Maksencjuszem. Fryz umieszczony na ścianie zachodniej wyobraża wyjście wojsk biorących udział w zwycięskiej bitwie, jest też scena bitwy przy Moście Mulwijskim, przemowa Konstantyna do ludu oraz rozdawanie nagród (północna strona łuku). Medaliony na ścianach bocznych przedstawiają Dianę, Księżyc i Słońce. Z czasów Konstantyna pochodzą też wizerunki Wiktorii umieszczone nad głównym przelotem oraz postacie barbarzyńców stojących na bazie łuku.
Płaskorzeźby pochodzące z czasów Konstantyna cechuje jednoplanowość i symetryczna kompozycja, w której postać władcy umieszczona centrum przedstawiana jest frontalnie. Pozostałe osoby biorące udział w scenie ukazywane są z profilu lub en trois quarts (trzy czwarte). Dwuplanowość uzyskana jest przez spiętrzenie postaci. Sceny są wyrazem obowiązującego w sztuce symbolizmu. Przez połączenie w jednym zabytku rzeźb z różnych okresów można łatwo prześledzić rozwój rzeźby w okresie cesarstwa.
Łuk ten zachował się niemalże nietknięty do naszych czasów. Majestatycznie wpisuje się w krajobraz otaczający Koloseum. Był niezastąpioną inspiracją dla wielu późniejszych twórców i monumentów. M.in. na jego bazie powstał paryski Arc du Carrousel.
